Regelmatig krijg ik vragen zoals: ‘Neem je alle verhalen die je hoort mee naar huis?’ of ‘Hoe schakel jij af?’. Ik stond daar eigenlijk nooit zo bij stil. In gesprekken ben ik een OEN (Open, Eerlijk en Nieuwsgierig). OMA (Oordelen, Meningen en Aannames) laat ik zoveel mogelijk thuis en ik gebruik veel NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander).

Verhalen houden me bezig

Toch merk ik dat de situaties die ik hoor, me bezighouden. Als mens, niet zozeer als professional. Na 12,5 jaar Pit & Co kan ik een boek schrijven over de verhalen die mensen in vertrouwen met mij delen. Verhalen over rouw: verlies van werk, een dierbare of perspectief. Verhalen over schaamte: schulden, verslaving of niet-integer handelen. Verhalen die iemand kunnen overkomen: een eenzijdig verlangen, een overplaatsing of bedrog. Wat de hulpvraag ook is, in een coachtraject komt altijd meer bovendrijven dan verwacht of gehoopt. De relatie met ouders, het gezin van herkomst, situaties tijdens de ontwikkeling, partnerkeuze, eigenwaarde, financiële keuzes, angsten of drijfveren.

Blik op de wereld veranderd

De vraag is dus of ik die verhalen mee naar huis neem. Het korte antwoord is nee! Tegelijkertijd verandert mijn blik op de wereld. Dat is voor mijn omgeving niet altijd zichtbaar. Ik analyseer, signaleer lichaamstaal en ben gevoelig voor het onuitgesproken woord. In de supermarkt scan ik onbewust iedere klant. In een restaurant bestudeer ik non-verbale signalen en tijdens het sporten analyseer ik de groepsdynamiek. Waar ik vroeger kon genieten van drukke bijeenkomsten, zoek ik nu in mijn vrije tijd de stilte op.

Minder mensen in de bubbel

Ik merk dat ik andere zaken belangrijk vind vergeleken met vroeger. Hierdoor laat ik minder mensen toe in mijn bubbel. Vrienden worden kennissen omdat oordelen over anderen het wint van zelfreflectie. Vrienden worden kennissen omdat ze het oprechte gesprek niet voeren, omdat ze druk zijn met hun eigen planning. Vrienden worden kennissen omdat ze druk zijn met thuis (in de tuin) werken, met de leaseauto en de besteding van bonussen. Mijn bubbel is veranderd; dat is een feit.

Het voelt bevrijdend om dit te delen. En ik voel me rijk dat er nog steeds genoeg vrienden overblijven om gekke dingen mee te doen. Want uiteindelijk reflecteer ik me te blubber en weet ik ook dat een tikkeltje ondeugd en leven in (keuze)vrijheid telkens weer terugkomt in alles wat ik doe en hoe ik leef.

Nou ben ik wel benieuwd naar jouw bubbel. Welke keuzes heb jij gemaakt?